Volgens ‘singles-therapeute’ Carolien Roodvoets bestaan er geen Happy singles. Want een relatie is 'een fundamentele behoefte'. 'Uiteindelijk verlangt iedereen naar die ene metgezel, weg van de vluchtige seks en oppervlakkige contacten'. Is dat zo? Hoe belangrijk is die ware liefde? Beheerst het je gedachten, sta je juist niet zo bij stil of heb je het al min of meer opgegeven die ene ware ooit nog tegen te komen?
Helemaal mee eens! Bijna alle singles roepen hoe tevreden en vrij ze zich voelen en totaal niet toe zijn aan een nieuwe partner, maar na jaren zelf single te zijn en me veel te begeven onder "lot genoten" weet ik wel beter. Dit zijn uitspraken die gedaan worden uit zelfbescherming, jezelf geruststellen en vooral niet als zielig of eenzaam gezien willen worden. Diep in ons hart willen we allemaal hetzelde; liefde, delen en geborgenheid van een levenspartner. Om daarna weer te kunnen verlangen naar het ooohhh zo leuke, vrije single-leven dat je had.
ik geloof ook niet in de zgn happy single,ook ik zie in mijn omgeving dat iedereen diep in zijn hart toch graag het leven met iemand wil delen.
mensen kunnen nog zo hard roepen dat ze gelukkig zijn en dat ze veel vrienden hebben die alles compenseert,ik denk toch dat men dat doet,net als anonymous zegt,uit zelfbescherming.
singles durven ook niet goed er voor uit te komen,dan word je gelijk als wanhopig en zielig beschouwt.
lief en leed met iemand delen is denk ik zeker een behoefte van een mens,niemand is gemaakt om alleen te leven.vrienden en/of familie compenseren niet alles.
kijk naar de datingsites op internet,duizenden staan erop,en ze willen allemaal hetzelfde..
dat geeft al genoeg aan,mensen blijven zoeken naar die ene.
denk wel dat we onderscheid moeten maken tussen mensen die bewust alleen zijn,en mensen die ongewild alleen zijn.door scheiding,overlijden ed.
zeker die laatste groep zal uiteindelijk weer een partner willen,meestal is het single zijn een tijdelijk iets,uit nood geboren.
sommigen blijven ook alleen uit angst,om weer gekwetst te worden,of omdat er teveel nare ervaringen zijn geweest,ik ben daar eentje van.
en toch,in mijn hart hoop ik ook dat er ergens nog een is,waarmee ik wel happy word.ik zoek niet,ik wacht er ook niet op,maar ooit op een dag misschien....
Ik denk wel dat je happy kunt zijn met je leven als je een positieve instelling hebt en van veel kunt genieten. Dat heb ik bijvoorbeeld. Ik heb dagelijks wel dat een geluksgevoel me doorstroomt om iets kleins, bijvoorbeeld een kind op straat of de zon of wat dan ook. Dat is een gevoel van verbondenheid met de wereld en de mensen om me heen. En tegelijk weet ik zeker dat iedereen ook een diepere verbondenheid nodig heeft, dat zit gewoon in onze aard. Dus ik ben het met die onderzoeker eens maar ´niet happy´ dat gaat niet op vind ik.
