Zelf heb ik al enkele langere relaties gehad. Allemaal met de beste bedoelingen, maar die uiteindelijk uit elkaar groeiden.

Nu ben ik weer enkele jaren "zelfstandig levens belever" (wel wat korte contacten gehad met leuke mensen), en dat bevalt eigenlijk heel erg goed.

Ik kan mijn eigen tijd indelen (Moet natuurlijk wel wat werken voor de kost) zonder dat ik geclaimd wordt, of dat ik om half zes thuis moet zijn voor het eten.

Het alleen zijn vind ik erg meevallen. Er zijn kennissen en enkele vrienden en vriendinnen om me heen, die ook hun eigen tijdbesteding hebben, en dat geeft een heel vrij gevoel.

Door de week heb ik het redelijk druk met ditjes en datjes, werk, klusjes en internet handel en wandel. In het weekeind (donderdag tot zondag) is er voldoende gelegenheid om gezellig uit te gaan.

Kom ik 18 uur thuis is het goed, maar kom ik om 6 uur thuis is het ook goed.

Maar er is géén gezinsleven, waar veel mensen veel waarde aan hechten. Mijn kinderen zijn al 21 en 18. Ze wonen (nog) bij hun moeder. Ik zie ze 2 a 4 keer per 2 weken.

Hoe het moet als ik 80 ben weet ik nog niet, maar nu is het heerlijk om op jezelf te zijn.